- шыралан
- ет. Күннің көзі (жарығы) түсу, сәуле шашу. Күн көзі енді сәл ш ы р а л а н с а, қазоты да қаулай жөнелгелі тұр (С.Ақтаев, Дала туралы., 123). Көзі онша ш ы р а л а н б а ғ а н күннің сәулесін уақ толқындардың тізбегі ну қамысқа қарай қуып барады (Соц. Қаз., 13. 06. 1976, 2).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
